Fyrr var oft í koti kátt..

Það er svo skrítið að sjá vorið í Janúar. Ég sé það á túlípönunum mínum hérna í eldhúsinu mínu. Það er líka hlýtt úti, allir laukarnir mínir úti í garði eru að koma upp. Laukarnir sem ég hef sett niður í mörg ár, en mest síðasta ár. Laukar laukar út um allt. Laukur hér og laukur þar, laukur allsstaðar.
Laukarnir minna mig á mig og okkur. Laukarnir eiga heilt líf frá vori til fljótlega.
Þeir vaxa hægt og hægt, en þegar eldri tíminn er komin með blómið kíkjandi upp úr blaðinu gerist allt hratt. Það eina sem blómið gerir og skiptir öllu máli í lífi þess, er að teygja sig eftir Sólinni, eins og við gerum þegar við teygjum okkar í átt að Sálinni, viljum svo mikið skilja sjá og lifa í þeirri alsælu sem Sálinni fylgir. Sálin sem skilur allt, hefur lifað allt, og notar okkur til að safna reynslu í þessu lífi, eins og hún gerði í síðasta lífi og síðasta, síðasta lífi og hún gerir í næsta lífi og næsta næsta lífi..

Það er fallegt og er það sem lífið er um. Ekkert annað skiptir meira máli.

Fékk mail í morgun þar sem mér var bent á að 53 sæljón hafi fundist drepin á Galapagoseyjum. Þetta veldur mér sorg, og ég fyllist af skilningsleysi, hvað veldur að einhver hefur þörf fyrir að gera þetta, Sæljónin á Glapagoseyjum treysta manninum, eru ekki hrædd við manninn, og eru þar af leiðandi auðveld bráð. Sæljón eru á mörgum stöðum í útrýmingarhættu meðal annars eru Áströlsku Sæljónin og Sæljónin í Kaliforníu í útrýmingarhættu. Bæði vegna fæðuskorts í hafinu og eiturefna og ofveiði, líka af öðrum dýrum en manninum  m.a  af háhyrningum og hvíta hákarlinum sem líka eru í útrýmingarhættu, þeir hafa samt fæðubúr hjá blessuðum sæljónunum, sem berjast fyrir tilverurétti sínum við strendur Ameríku  vegna þessa stóru rándýra. Einnig er sú fæða sem þeir nærast á m.a. mörgæsir í útrýmingarhættu.

Hvað erum við að gera við hana Móður Jörð.

Við mannkyn erum óttalega mikið verri en dýrin sem sjaldan drepa sér til ánægju, eins og gert er þarna á Glapagosaeyjum, þar sem dýralíf er friðað.

En upp með ermarnar og senda SæljónaSálinni allan þann Kærleika sem ég og þið hafið í ykkur til að hjálpa.

Það er skrítið hversu fáir trúa að mátt hugans, kannski trúa, en gefa sér ekki tíma til að nota máttinn til að hjálpa meðbræðrum okkar bæði mannkyni og líka hinum ríkjunum.
Við höfum hugarmátt, notum hann til hjálpar þeim sem á þurfa að halda.

Við erum of mikið hér og nú og söppum í gegnum lífið frá einni stöð til annarrar. Gott er að stoppa og hlusta og finna , hver getur hvar gert gagn til hjálpar, því það erum bara við, litlu ég og þú sem björgum jörðinni, björgum bræðrum okkar í Ísrael, Palestínu, Afríku.
Það þarf ekki annað er 5 mín á dag til að senda Ljós þangað sem innsæið segir að þörf sé á Ljósi, Kærleika og hjálp !

Sem dæmi um hversu mikilvæg við erum, þá var innsöfnun til barna í Afríku í danska sjónvarpinu um síðustu helgi. Það söfnuðust 67 milljónir dk. (ca 700 milljónir ísl) Kíkt var á hversu mikið hver dani gaf að meðaltali, , það voru 776 dkr á hvern dana, Einnig var gerð söfnun hjá alþingismönnum, þar var gefið að meðaltali 144 dkr. Þannig að við sem venjulegir borgarar vegum mikið meira en við gerum okkur grein fyrir. Það er ekki nóg að setja alla ábyrgð á ríkisstjórnina, við berum líka ábyrgð, líka eftir kosningar. Við berum líka ábyrgð á meiru en því sem gerist í kringum okkur, í bæjarfélaginu okkar, í landinu okkar....

Dagurinn í dag verður góður, ætla að þvo þvott, skúra gólf, planta nokkrum blómum, fara í göngutúr með Lappa, hugsa fallega...........drekke te, kaffi með vini mínum
Fyrr var oft í koti kátt....

Kærleikur og Ljós til ykkar allra kæru bloggvinir

Sæljónum slátrað á Galapagoseyjum

Það er frábært að hafa öll börnin okkar búandi hérna í DK

strandferð með börnin okkar og Lappa í gær.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Lífið er fullt af fegurð, við þurfum bara að stoppa, hlusta, heyra og sjá...

Háhyrningar flytja HringaLjóð !

ég drekk morgunkaffi með þeim, móðgun, reiði og stolti.

Morguninn læðist inn og rigningin lemur þakið, ring ring ring... ég er með kaffið mitt með mjólkurskúmmið, og hef gluggann sem mest opin til að heyra sem mest.
Lappi minn liggur hérna við hliðina á mér yndislegur og tryggur eins og alltaf.

Það er skrítið þegar tilfinningin reiðin og móðgunin kemur og lætur vita af sér. Veit ekki alveg hvað ég á að gera við hana. Ég varð móðguð og reið við vin minn í gær, en veit þó að best er að hugsa frá sálinni, en ekki tilfinningunni, það er ekki auðvelt. Ég veit að hann gerir það besta sem hann getur, og er þar sem hann er, mér ber að virða það, og skilja. En mér ber líka að virða og skilja mínar tilfinningar , hvað er best að gera. Ég get látið sem ekkert sé, látið bréfið liggja og látið eins og það hafi aldrei borist mér, ég get svarað bréfinu með öllum þeim tilfinningum sem ég hef, ekkert að skafa undan, ég get beðið smá og látið reiðina og móðgunina slappa aðeins af og falla í ró, fagur fiskur í sjó, með rauða kúlu á maganum,... ég get hugsað frá sálinni, hvað hugsar sálin, hvað er best að gera út frá sálinni.

Ég fer úr tilfinningunni, horfi niður og skoða málið, án tilfinninga. Hvað liggur í því sem hann segir, vega og meta, án tilfinninga. Er í raun mikilvægt það sem hann segir, eru það ekki bara orð sem innibera eitthvað sem vekur tilfinningar til lífs í mér, sem alltaf sveima um mig og bíða eftir að fá að koma fram í vitund mína, bíða eftir tækifærum eins og þessum, sem koma aftur og aftur..

Hann hefur sínar ástæður fyrir því sem hann gerirsegiroghugsar, ástæður sem hann sennilega þarf einhveratíma að takast á við og skoða, ennnnn það er ekki mitt vandamál. Mitt vandamál er hvernig ég bregst við. Hvað í mér verður móðgað, og reitt, hvað í mér þarf ég að skoða og finna út úr hvað veldur hverju og hvers vegna. Móðgun er systir stolts, hum, áhugavert, þarna er stolt sem þarf að takast á við, stolt yfir hverju ? Ef ég skoða þetta út frá því sem ég trúi, þá er tilfinningin stolt ekki ég , en hún er eitthvað sem ég hef, og hvað er best að gera við henni og því. Á ég að svelta hana, þá deyr hún, það væri möguleiki, eða á ég að senda svo mikið ljós inn í hana að hún eyðist upp í Kærleikanum, eða á ég að skoða orsökina fyrir því hvers vegna hún varð hluti af mér. Þar sem ég elska allt í mér og virði, skil orsök og afleiðingu þá vel ég skoða hvaðan stolt, reið og móðgun komu, hvar þær urðu samferðamenn mínir.Það gæti verið löng ferð að skoða, frá þessu lífi til næsta og næsta og næsta.. verð sennilega að skoða það í hugleiðslum á næstu dögum, með virðingu fyrir mér og öllu í mér.

Eitt veit ég að hann vinur minn, gerir mér mikinn greiða, því hvernig hefði ég fundið fram til þeirra: reiði, móðgun og stolts ef hann hefði ekki hjálpað mér til þess.....

Stolt er andstæða Minnimáttarkenndar
Reiði er andstæða Gleði
Móðgun er andstæða Skilnings, skilningur sem færir til frelsis...

Megi laugardagurinn verða ykkur fallegur og góður...

Daily Show John Stewart. og Island, mjög skemmtilegt !!

Bækur eru bestar í Janúar ! Svo kemur salt....

 

Þessa dagana er ég alltaf að lesa, ef ég er ekki að vinna eða eitthvað sem ég verð að gera þá les ég og les. Ég keypti mér þrjár bækur í síðustu viku. Ég er að klára fyrstu bókina sem heitir á dönsku Biernes hemmelige liv skrifuð af Sue Monk Kidd
Alveg frábær bók. Ég flýti mér upp í rúm á kvöldin til að lesa. Mæli sannarlega með þessari bók. Íslenska þýðingin er sennilega Leyndarmál Býflugnanna. Önnur bókin sem liggur á náttborðinu mínu og bíður heitir "Drageløberen" skrifuð af Khaled Hosseini.
Hef heyrt að þetta sé stórkostleg bók. Þriðja bókin heitir Sjælen og dens redskap eftir Lucilla Cedercrans. Bók um sálina og hvaða hún getur gert, eða hvernig hún hjálpar.
Janúar er mánuður þar sem á að liggja og lesa og horfa á góðar bíómyndir. Það er nú samt ekkert janúarlegt hérna, garðurinn er allur í litlum gulum blómum, runnarnir með knúpa og einstaka rósir í blóma.

Ég sendi út fréttabréf í dag frá The One Earth Group um Sæljónin, og þeirra lífsbaráttu. Bréfið er á dönsku, en þið sem getið lesið dönsku hvet ég til að lesa og hugsa aðeins um þessi blessuðu dýr. Hérna er bréfið.
Kæru öll, góðan miðvikudagseftirmiðdag til ykkar allra.
Ætla að fara í göngu með Lappa, setjast svo með te og ullarteppi inn í stofu að lesa.

Kære Brødre og Søstre !

Nu er det tid, at vi fokuserer vores healings og kærligheds energi til en ny dyreart.

Det aktuelle dyr er Søløven.

Søløven er det første dyr vi hjælper fra havet, men helt sikkert ikke det sidste.

Søløven er et af mange dyr, som kæmper i havet for sin overlevelse.

Klimaforandringer. 

Vi ved, at på grund af klimaforandringer, er det en kamp at overleve i havet.

Vi bruger giftstoffer som aldrig før. Vi forurener naturen med kemiske stoffer, olieudslip, affald, urenset spildevand, radioaktivt udslip og en masse anden forurening.

Giftstoffer, som er i atomsfæren, er noget, som ikke bare forsvinder, men gør stor skade på alt liv på Jorden. Der er en stigende mængde CO 2 i atmos-færen og de klimaforandringer dette medfører, er en af de største trusler imod havets økosystem.

Men der er flere giftstoffer som truer havet, POP´erne (Persistent Organic Pollutants) er tungt nedbrydelige kemikalier. Det kan være industri-kemikalier som PCB og også DDT, som er insektgifte og er et eksempel på, hvordan et kemisk stof kan påvirke dyr. DDT blev i høj grad tidligere brugt til at dræbe insekter, f.eks. myg, der spredte malaria. Men 1960 blev det opdaget, hvilken indflydelse det havde på dyrene, og i dag er det heldigvis forbudt i de fleste lande.

Når dyr og mennesker får giftstofferne ind i kroppen, ophobes de i fedtet.

Disse stoffer kan fremkalde kræft og andre sygdomme i dyr og mennesker. Giftstofferne forsvinder aldrig, de er her på vores Jord og gør stor skade både nu og i fremtiden.

IUCN´s Rødliste.

Vi ved fra IUCN´s Rødliste, at 1101 arter af verdens pattedyr er enten kritisk truede, truede eller sårbare. Det svarer til 20% af alle de pattedyr, som man kender.

Vi ved også, at 1213 arter af verdens fugle er truede eller sårbare, 304 arter af verdens krybdyr, 1856 arter af verdens padder og 801 arter af verdens fisk. Mange af de dyr, som vi ikke mener, har en videnskabelig betydning, har en vigtig funktion, alles liv her på Jorden har en funktion i længere og kortere perioder, både på de indre og på de ydre planer. Men det som er en katastrofe er, at vi ikke ved hvilke dyr, der er vigtige for Jordens overlevelse!

Døden har været et faktum her på jorden fra tidernes morgen. Døden har ramt planter, dyr og mennesker fra livets begyndelse, det er naturens gang, men i den senere tid, ser vi en anden form for død og i en så stor mængde og helt uden, at vi overhoved kan kontrollere det.   

Søløven tilhører øresælsfamilien.

Det er Stellers Søløve, Sydamerikansk Søløve, Australsk Søløve, Hookers Søløve og den nok bedst kendte Søløve, er den Californiske Søløve, der lever langs den amerikanske Stillehavskyst, men findes også i fangenskab i akvarier og zoologiske haver over hele jorden.

Søløverne er ikke beskyttet af CITES (liste over truede dyrearter), men det er en lokal beskyttet art. Søløvernes eksistens på Californiens kyst er udsat.

De jages af de hvidhajer og spækhuggere, som patruljerer langs kysten. Der bliver mindre og mindre føde i havet, og derfor bliver de Søløvekolonier hårdt udsat for rovdrift af disse store dyr. Søløven har en meget lille chance i denne kamp. 

Australske søløver er truede og regeringen på Cook Island ved New Zealand oprettede i 2001, et beskyttet område for søløver til at beskytte dem mod jagt.

Hvorfor

Søløve er et af de dyr fra havet, som giver meget glæde til os mennesker. Hvem kan ikke huske dem i Zoologiske Haver og Cirkus alle steder i verden? Vi husker den skønne film Bidske Bæster, en komedie fra 1997 med John Cleese, Jamie Lee Curtis, Michael Palin og Kalvin Kline i hovedrollerne. Der er Søløverne udtalt som ”Kronen på Guds skaberværk”.

Disse skønne dyr kommer tæt på os mennesker og giver glæde og minder, som er positiv energi, der hjælper os mennesker i vores udvikling.

Søløven er et af de dyr vi tæmmer og mange steder, lever tæt samen med os mennesker. De kan være meget knyttet til sine trænere og vi ved, at ud fra dette samarbejde, kommer evnen til at elske og tjene, som er vigtig i dyrenes udvikling.

Vi som menneskehed skal nu hjælpe vores brødre og søstre på deres vej.

Vi har igennem længere tid været grusomme over for dem, men det er dyrerigets uundgåelige karma der udlignes. 

I de fjerne mørke tider var menneskene dyrenes føde. Dyrene var meget stærkere end menneskene. Menneskene var hjælpeløse overfor dyrenes grufulde overgreb.

Dengang var menneskers instinkt ikke langt over dyrene instinkt. Først da tusinder år var gået og menneskers intelligens og dygtighed begyndte at gøre sig gældende, blev menneskeheden stærkere end dyrenes. Siden da, har vi mennesker hærget dyrene. Nu er det tid til ”Kærlighedstonen” mellem menneskeriget og dyreriget. Og vi som deres ældre brødre, må hjælpe dem i deres udvikling.

Vi mennesker har fået betroet den opgave, at lede dyreriget frem til frigørelse, der giver adgang til det fjerde naturrige, som er dyrenes næste opgave.

(menneskeheden er det fjerde naturrige og blev etableret for 18,5 millioner år siden).

Vi fra The One Eart Group sender jer alle sammen Kærlighed og Lys.

Í upphafi var orðið og orðið var hjá Guði, OHM !

Hvað var sagt og hvað var gert ! Allt var skapað í ímyndun, allt er til í ímyndun, Allt er þetta eins og leikvöllur andans, til að æfa sig á hinu og þessu. Við þurfum að prufa svo margt, til að ná sem lengst. Við förum frá hinu minnsta til hins stærsta,, Við förum svo aftur frá hinu stærsta til hins minnsta. Við skoðum, og kíkjum, og þefum og snertum og smökkum, á öllu, sem er ekkert. Við erum alltaf á leiðinni eitthvað, en þó ekki á leiðinni neitt. Við þurfum að ræða hitt og þetta, vita hitt og þetta, sem er þó eingöngu hugarleikvimmi, til að læra og þróa okkar æðra. Við fæðumst með hinum og þessum og öðrum og hinum og þessum á öðrum tímum. Við hjálpum hvert öðrum með að slípa kanta hver í öðrum, við slípum og slípum en upp koma fleiri kantar, sem þarf að slípa næst og næst og næst, Við viljum svo margt, við þurfum svo margt, eiga og eiga, kunna og kunna, þekkja og þekkja karíer, með sér og öðrum, allt er þetta fyrir egóið sem þarf að finna fram til tómsins, ná upp á hæsta tind, einmanna, ekkert, niður til hinna, einmanna einn, ekkert Leitum að upphafinu, OHM, eins og blóm sem snýr höfði eftir sólu hvar sem sólin er, hvorki meira né minna bara leitin að sólinni !

Hugurinn ber mig alla leið. Það er oft ekkert gaman að vera ég, eða hver sem er. Það er oftast best að vera svífandi vera yfir æskubænum mínum. Eitt með alheiminum. Finna sig eitt með öllu.Eitt með vatninu, Eitt með fjallinu. Eitt með blóminu, Eitt með dýrinu. Eitt með hinu Guðlega. Skilur sig ekki sem sig , en sem allt, í öllu. Er þetta það að hafa Guð í sér ? Er enn svífandi yfir æskubænum mínum, Það er dimmt yfir öllu, aðeins ég er eins og svífandi gullorka, svíf með vindinum. Sé ströndina fyllist sorg. Var æskan hamingjusöm, eða var æskan ekki hamingjusöm, var æskan kannski bið eftir að finna sig seinna, til að geta verið annar og einn, annar með öðrum, sá sem skilur, sá sem fyrirgefur, sá sem finnur Guð sinn og er eitt með honum og öllu hinu. Árin líða í leitinni, sorginni, að tilheyra engum, en þó tilheyra öllum. Lifa í lífinu, í annarri mynd en hugði. Horfði til himins með barnsaugunum, kalt á fingrunum, vettlingar með götum, sogið og sogið ísinn í ullinni, nú er ullin köld og hörð. Horfði frá himni til hafs, sé lönd og leið, veit af lífi í fjarlægum löndum, á fjarlægum plánetum, Karlinn í tunglinu er vinur minn. Þarna er Noregur, þarna er Danmörk, þarna fer ég og verð fullorðin, þegar ég finn Guð minn. Við verðum saman ég og Guð, lærum tungur, höldumst í hendur, hann leiðir mig þar sem verkefnin bíða, þar sem komu minnar er beðið, þegar ég verð stór, og kona, og mamma og allt hitt, þegar ég hef prufað hitt og þetta, og finnst allt annað orðið ekkert, þá veit Guð og hin innri ég að tími minn er komin til að hjálpa bræðrum mínum og systrum, þegar ég verð stór, stærri, stærst, lítil, minni minnst......  

 

Bless á fimmtudagskvöldi 

hugsað allt, þjáðst vegna alls, grátið allt, hlegið allt

Við erum upptekin af friði, og Við viljum vel, Við gerum oftast vel, eða eins vel og Við getum. Við erum meðvituð um það sem gerist í heiminum, kannski meira en Við oft erum um það sem gerist í okkur sjálfum. Það er auðveldara að hafa skoðun á Abdulla í Tyrklandi, en að hafa skoðun á sér. Það er auðveldara að finnast hvað Abdulla á að gera, til að gera rétt, en skoða hvað Við sjálf eigum að gera til að gera rétt. Við höfum skoðanir á hvað hinir og þessir í Palestínu eiga að gera, og Við höfum líka skoðun hvað þeir í Ísrel eiga að gera. Við skrifum fram og til baka til hinna og þessara með skoðun sem er á eina hlið, en það vantar hina hliðina, það finnst manni ekkert athugavert við. Hinir skoða hina hliðina og skoða ekki þessa hlið, og þeim finnst ekkert athugavert við það. Hvað gerist ef við skoðum hina hliðina ? Það hrynja borgir, það hrynur mynd, það þarf að byrja upp á nýtt, og kanski skifta um skoðun, og kannski finnast eitthvað annað. Að skipta um skoðun og finnast eitthvað annað er leið til þroska og víðsýni. Það er ekki það sem sumum finnst, því gömul hugsun er að halda fast í sína skoðun, því þá er hún rétt, og þú ert sterkur !
Er það rétt?

Er maður þá ekki hið andstæða.....

Við heyrum oft um Kærleikann, en skiljum við Kærleikann, hvað er Kærleikur?
Er Kærleikur það sem við upplifum til maka, barna, föður , móður....eða er Kærleikur eitthvað sem er meira en tilfinning til föður og móður. Kærleikur er eitthvað sem liggur dýpra og ofar og innar og ytra en það Kærleikur er tilfinning sem fæstir hafa upplifað, en við öll rembumst við að finna. Við leitum og leitum, í bókum, í bíómyndum, í kærustum, ... en við leitum ekki þar sem Kærleikurinn er . Hann er í mér og hann er í þér. Kærleikurinn er eins og Alheimstónn sem smýgur í allt og alla, en við eigum erfitt með að finna þennan tón, við erum oftast fyrir neðan, en stundum fyrir ofan. Til að finna þennan rétta tón, göngum leið hina bröttu leið upp upp upp á fjall, sem aldrei virðist taka enda, við klifrum og skerum okkur, föllum og meiðum okkur. Við höldum áfram á einhverjum innri krafti sem við ekki alltaf skiljum en látum kraftinn stjórna förinni. Einhverntíma langt langt inni í framtíðinni þegar við höfum lifað allt og skilið allt, verið allt,hugsað allt, þjáðst vegna alls, grátið allt, hlegið allt.. þegar við höfum Vísdóminn þá finnum við Kærleikann í allri sinni dýrð, við skiljum Kærleikann, við erum Kærleikurinn, þá getum við hætt að leika Kærleikann.
BlessYou

nýjar tölur í New Hampshire

Ligg en í rúminu, nenni ekki að fara á fætur og inn í föstudaginn. Ligg með lappa við hliðina á mér og heyri í fuglunum úti í garði.
Sólin er farinn í skólann.Var að skoða fréttir frá USA, Obama vann í kosningunum í New Hampshire

Obama 39%
Clinton 34%
Edwards 18%

 http://blogs.guardian.co.uk/usa/2008/01/exit_polls_obama_and_mccain_ah.html

Það verður spennandi að fylgjast með því sem gerist. Ég vona að Obama vinni, held að það sé gott að fá alveg nýja orku í þetta embætti.

Við erum að fara til Washington í júní, það verður spennandi.

Jæja ekki meiri pælingar um USA, ætti að fara að huga að því hvort ég vil standa upp inn í daginn því þá þarf ég að gera svo margt, og það er bara ekki alveg það sem ég nenni núna. Gæti sennilega óskað mér að kl. væri 4 og allir væru komnir heim. (núna hringja kirkjuklukkurnar átta)Við værum saman að fá okkur te og undirbúa kvöldmatinn. Á eftir byrjar X FAKTOR sem er svona einhverskonar leit að undrinu sem hefur verið falið og allir verða svo glaðir að heyra þvílíkan Pott syngja innan danskra landamæra.

Núna heyri ég að Ingiborg sem er kisan okkar og ansi mikil frekja opnaði kattadallinn hérna úti, hún nennir ekkert að bíða heftir mér til að fá matinn sinn finnur sennilega letina flæða héðan út um gluggann.
Þarf eiginlega að hugleiða, skrifa grein, fara í göngutúr með lappa og.....
Ég veit að flestir fara í vinnu á þessum blessuðu föstudögum, og ég lifi í þeim lúxus að hafa frí þriðju hverja viku, en ég er bara orðin svo góðu vön.
Í gamla daga þegar ég vann á Kópavogshæli vann ég oftast 16 tíma á dag. Kvöldvakt og morgunvakt. Þetta var bara svona vani og ekkert óeðlilegt við það. Fyrir utan það voru tvö smábörn sem þurfti líka að passa.
Þegar ég bjó á Hornafirði þá var líka unnið brjálæðislega, í fiski , elliheimilinu á næturvöktum og í búðinni. Þegar ég fór svo í nám, beittist viðhorf mitt til svona mikillar vinnu. Naut að grúska í myndlistinni og hafa tíma til þess.
Eftir að ég flutti til Danmerkur hef ég bara ekki unnið mikið, heldur vil ég hafa minni pening, en geta þá í staðin sinnt börnunum, dýrunum, myndlistinni og hinum andlegu málum. Ég held að ég hreinlega gæti ekki unnið fulla vinnu , ég myndi koðna niður. Ef þetta væri vinna sem hefði allan minn huga gæti ég það að sjálfsögðu alveg, en vinna sem ég yrði að hafa, en væri bara vinna, það yrði mér erfitt. Ég dáist að því fólki sem getur það, það fólk eru þær raunverulegu hvunndagshetjur. En því miður er það oft það fólk sem fær minnstu launin, þetta eru jú mikilvægust störfin. Þetta er  eins og er orðin klisja að segja svona. Í raun ætti að breyta þeirri þróun sem er í dag þannig að þeir sem vinna með fólk, ættu að fá hæðstu launin. Þeir sem vinna á elliheimilum, barnaheimilunum, skólunum. Þegar við erum orðin gömul sjáum við eftir að hafa ekki gert eitthvað í þeim málum þegar við höfðum möguleika á því
Var að spjalla við hana Sigyn mína í göngutúrnum í gær um að þegar ég verð orðin gömul þá er ekkert fólk til að passa okkur gömlu. Nema kannski það verði komnir róbótar.
Jæja best að hætta þessu bulli og fara að hugleiða, opna augun inn í daginn.....

BLESS á ykkur öll

Gáfu tárin Clinton byr?

Sæljón eru ekki þau mikilfenglegustu, en þau eru þau skemmtilegustu

 Miðvikudagkvöld, ég ligg við opin gluggann og gardínurnar bærast í hljóðri kvöldgolunni. Lappi og Múmín liggja hérna líka. Ég var í Kaupmannahöfn í dag. Fór að heimsækja son minn Sigga og skoða nýju íbúðina sem hann og Alina eru flutt í. Það var gaman að sjá hvernig þau búa þetta er flott íbúð á Nørrebro.

Við fengum okkur hádegismat saman og fórum svo, ”gengum” alla leið frá honum og til Marmorkirken sem er á Bredgade. Hann býr lengst í burtu.

Við hugleiddum saman í kirkjunni. Þaðan fórum við í stúdíóið hans í Akademíunni, og svo gengum við í gegnum miðbæinn að lestarstöðinni.

Kom heim dauð þreytt af að ganga, af hávaðanum og orkunni sem er á öðru plani en í sveitinni. En glöð eftir frábærann dag með Sigga. Við töluðum alla leiðina, rökræddum myndlist fram og til baka. Það var gaman, og mikið hlegið.

Ég hef verið að hugsa mikið um Sæljón þessa dagana. Verið að lesa um þau á netinu og spá í hvernig þeim vegnar í lífskeðjunni. Ég hef alltaf sjálf haldið að Sæljón hefðu það bara ágætt. En ég hef haft aðra tilfinningu undanfarið og þess vegna fór ég að kíkja. Á nokkrum stöðum í heiminum eru þau í raun og veru í útrýmingarhættu, m.a. í Suður Kaliforníu og Ástralíu og ég las að ein eyja utan við Nýja Sjálandi bannaði allar veiðar á þeim. Þetta vissi ég ekki áður. Ég las líka að Sæljón eru eitt af aðal fæðu hjá háhyrningum og hákörlum. Háhyrningar og hákarlar eru ein af þeim dýrum sem er fylgst mikið með vegna þess að þau er í útrýmingarhættu.

Aðalfæða Sæljóna eru mörgæsir , selur og fiskur. Mörgæsirnar eru í útrýmingarhættu og fiski fækkar mikið í höfunum. Fiski fækkar eins og við vitum vegna eiturefna sem fara í andrúmsloftið CO2. POP/ Persistent Organic Pollutants og DDT. Þessi eiturefni hafa að sjálfsögðu áhrif á dýralíf jarðar. 

Annað sem einnig er áhugavert og ég hef ekki gert mér grein fyrir áður eru sjóræningjar. Nútímasjóræningjar sem stela fiski af litlum bátum, sem þýðir að litlu bátarnir veiða meira til að fólk hafi í sig og á. Þetta þýðir líka að það er engin leið að fylgjast með hvað mikið að fiski er veitt

Vissuð þið að það eru 11o1 spendýrs tegndundir í heiminum í útrýmingarhættur. Það eru 20% af öllum spendýrstegundum sem við þekkjum.

Jæja held áfram með þessar vangaveltur um Sæljónin. Það sem ég hef verið að hugsa er að einhvernvegin virkar það á mig að Sæljón séu einhvernvegin mitt á milli í þessari fæðukeðju, mitt á milli þeirra stóru og smáu. Þegar háhyrningar og hákarlar eru í útrýmingarhættu er það að mér dettur í hug vegna fæðuskorts, og vegna ofveiði. (hef lesið um það að m.a. hvíti hákarlinn sé ofveiddur og sé þar að leiðandi í mikilli útrýmingarhættu). Ef það er fæðuskortur hjá þessum stóru dýrum þá ráðast þeir að enn meira afli á þá bústaði þar sem Sæljón halda til og þá þarf mörg Sæljón , eða Sæljónaunga til að metta einn maga

Hvers vegna ég er að spá í þetta, góð spurning?

Ein ástæðan er að einhvernvegin eru Sæljón það sjáfardýr sem hefur gefið okkur hvað mesta gleði  af öllum sjáfardýrum. Ekki að ég held að við hugsum svo mikið um það þegar við hugsum um dýrin í hafinu. En þegar ég hugsa um það þá eru Sæljón í næstum öllum dýragörðum í heiminum og í næstum öllum sirkusum.

Sæljón erum mjög klár og eiga auðvelt með að læra.

En þau eru ekki eins sæt og selir, mikilfengleg og hvalir, sjarmerandi og höfrungar ekki eins óhuggulegir og spennandi og hákarlar og ekki eins klárir og flottir og háhyrningar.

Þeir eru einhversstaðar þar sem þeir eru....

Við heyrum aldrei talað Sæljón sem eitthvað ferlega spennandi. En Sæljón eru samt þau dýr sem hafa gefið okkur mest af öllum þeim dýrum sem eru í hafinu. Að mínu mati. Ef það er rétt, að það er hætta á að Sæljónin verði útdauð, væri það mjög sorglegt ?

Vildi bara aðeins deila þessum pælingum með ykkur. Er alls ekki búin með þessar pælingar og leit af uppl. á netinu um Sæljón.Það er ekki auvelt að finna gott efni um þau á netinu, það kom mér á óvart.

Set með myndband sem er ansi óhuggulegt um baráttu Sæljóna við háhyrninga. Endar vel, en að mínu mati gerir það hvernig þetta endar þessi átök ennþá óhuggulegri, og kannski vonlausari.

 Góða nótt kæru bloggvinir.

AlheimsLjós til allra og megi Óli lokbrá kyssa ykkur öll á ennið í nótt.